آیا شما هم در ماه رمضان، صبر، تحمل و پذیرش اندیشۀ مخالف را تمرین کردید!!

سبزعلیپور خطاب به روحانی

جناب آقای روحانی، محض اطلاع باید خدمتتان عرض کنم که فعالان اقتصادی در آن چند دقیقه ای که میهمان جنابعالی هستند قطعاً علاقه ای ندارد که از زبان رئیس جمهورشان موعظه های دینی و مذهبی بشنوند بلکه در پی شنیدن سخنانی از جنس اقتصاد، مشکلات اقتصادی و حل و فصل معضلات کسب و کارشان میباشند.  

 محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران به سخنان پنجشنبه شب گذشته آقای روحانی که در مراسم افطاری تعدادی از فعالان اقتصادی ایراد گردیده بود واکنش نشان داد و در کانال رسمی خود در تلگرام نوشت:  

پنجشنبه شب گذشته اول تیر ماه، جناب آقای روحانی ریاست محترم جمهوری اسلامی، ظاهراً میزبان فعالان برجسته اقتصادی کشور بودند تا در ضیافت افطاری که ترتیب داده بودند دقایقی را در جمع میهمانان خودشان باشند و گفتگویی نیز با ایشان داشته انجام دهند. هرچند فعالان اقتصادی، اعم از بازرگانان، تولیدکنندگان، صنعتگران، سرمایه‌گذاران کشورمان همیشه مشتاق شنیدن خبرهای خوشحال کننده ای از زبان رئیس جمهورشان هستند تا شاید از این گذر گرهی از مشکلاتشان باز شود اما نه تنها سخنان پنجشنبه شب گذشته جناب آقای روحانی عاری از نوید و هرگونه خبر خوشحال کننده ای بود بلکه حواشی را نیز بهمراه داشت که اینجانب را مصمم کرد تا کوتاه و مختصر، میهمانی اولین شب تابستان آقای روحانی و سخنان ایشان را مورد واکاوی و تحلیل قرار دهم.  

جناب آقای روحانی عزیز، اینجانب تصور کردم که ضیافت افطاری که ترتیب داده بودید بنوعی میهمانی آشتی با فعالان اقتصادی بود اما متأسفانه وقتیکه مدعوین تان را دیدم بسیار متأسف شدم و به این نتیجه رسیدم که از آشتی خبری نیست!! زیرا هرکسی را که بنوعی طی چهار سال گذشته از سیاستها و برنامه های اقتصادی دولت شما انتقاد کرده بود را دعوت نکرده بودید و باز هم منتقدین دلسوز خویش را تحریم نمودید!!

در آن سالنی که حضرتعالی سخنرانی میکردید حدود دویست و پنجاه نفر حضور داشتند و تعداد زیادی از صندلی ها هم خالی بودند، لکن اکثر میهمانان شما را مقامات دولتی تشکیل داده بودند از مسئولین نهاد ریاست جمهوری گرفته تا وزراء و معاونین وزارتخانه های اقتصادی وغیره!! پس آیا ایران اسلامی هشتاد میلیون نفری فقط۱۰۰نفر فعال برجسته اقتصادی دارد؟ نمیخواهم اسم کسی را بیاورم ولیکن وقتیکه به جمع میهمانان تان را نگاه کردم دیدم که نه فلان کس حضور دارد و نه فلان و فلان و فلانی در آنجا هستند!!!

افرادی در جمع میهمانان اقتصادی حضرتعالی حضور داشتند که اینجانب با حدود ۳۰ سال سابقه اقتصادی، هنوز آنان را ندیده و نمی شناسم!!

اینجانب در تاریخ سوم خرداد ماه سالجاری در گفتگو با رسانه های گروهی ضمن عرض تبریک پیروزیتان در انتخابات ریاست جمهوری، در پاسخ به دعوت جنابعالی از مخالفین و منتقدینش جهت یاری و همکاری با دولت منتخب، خدمتتان عرض کردم که بنده حقیر بعنوان منتقد اقتصادی آماده همکاری با دولت جدیدتان هستم، فقط بشرطی که دست رد به سینۀ ما نزنید! سپس پیشاپیش اعلام نمودم که دست ما برای حل مشکلات اقتصادی بسوی دولت دراز است لکن امیدوارم که دولت نیز برای ایجاد وفاق و اتحاد و غلبه بر مشکلات اقتصادی، دستش را بسوی ما و همه فعالان اقتصادی دراز کند.

وقتیکه من و امثال بنده به دعوت شما لبیک میگوئیم و قلباً آمادگی خود را جهت یاری دولت اعلام میکنیم اما جزء فعالان اقتصادی و مدعوین شما محسوب نمیشویم، چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که شما دست رد را به سینه ما زدید و فرمودید که معنی آن این است که نیازی به یاری ما ندارید و درکل اصل دعوتتان هم صوری بوده نه واقعی!!

به همین خاطر بنده حقیر به این نتیجه رسیده ام که شما اصلاً کاری به فعالان اقتصادی ندارید فقط و فقط دوست دارید تا هر شب جمعی را بدون توجه به کم و کیف آن جمع دعوت کنید و فقط راجع به مسائلی که خودتان علاقه دارید صحبت کنید و مخاطب سخنانتان هم جمع حاضر و میهمانان تان نیستند بلکه قصد دارید تا سخنانتان را بگوش عده ای خاص برسانید!!

حضرتعالی در جمع آن چند فعال و مقام اقتصادی به موضوع متفاوتی اشاره کردید که اصلاً ربط آنچنانی هم به فعالان اقتصادی نداشت، فرمایش جنابعالی از این قرار بود که:

(خداوند به پیامبر میگوید تو وکیل مردم نیستی)!! ولی ما فکر میکنیم که وکیل مردم هستیم و بالای سر مردم دستور میدهیم و مردم هم مجری فرمان هستند، نه اینطور نیست خود پیغمبر هم اینطور نبود مولا علی هم اینطور نبود.

جناب آقای روحانی بله، فرمایش شما کاملاً درست است هیچکس حق ندارد وکیل مردم باشد و اصلاً حق ندارد که وکیل باشد زیرا اگر قرار هست که ملت وکیلی هم داشته باشند فقط و فقط باید یک وکیل باشد و نه بیشتر. پس باتوجه باینکه جنابعالی در ایام انتخابات در سخنان تبلیغاتی که داشتید در جمع مردم و در برابر رسانه ها اعلام نمودید که مردم قاضی نمیخواهند بلکه مردم وکیل میخواهند و خودتان را وکیل مردم اعلام کردید که جمع حاضر نیز برایتان کف و سوت زدند و جنابعالی را تشویق نمودند!! بله در جایی که شما برای مردم اعلام وکالت نمودید پس دیگر نه تنها پیامبر و حضرت علی (ع) بلکه هیچیک از سران نظام جمهوری اسلامی نمیتواند ادعای وکالت مردم را داشته باشند!!

حضرتعالی غالباً در سخنرانی هایتان گریزی هم به صحرای کربلا میزنید و مطالب معنا داری را بیان میکنید و در اصل سخنان تان را به در میگوئید تا دیوار بشنود!! جناب آقای روحانی عزیز، باور کنید که دیوار صدای شما را شنیده است.!!

محض اطلاع باید خدمتتان عرض کنم که فعالان اقتصادی در آن چند دقیقه ای که میهمان جنابعالی هستند قطعاً علاقه ای ندارد که از زبان رئیس جمهورشان موعظه های دینی و مذهبی بشنوند بلکه در پی شنیدن سخنانی از جنس اقتصاد، مشکلات اقتصادی و حل و فصل معضلات کسب و کارشان میباشند. رياست ‌جمهوری بايد به نیازها و حرفهاي مردم و فعالان اقتصادی توجه داشته باشند. زیرا فشارهاي اقتصادي دوازده سال گذشته و مبهم بودن آینده و زندگی مردم آنهم زیر سایه سنگین رکود، تورم افسارگسیخته، رشد بیکاری، کاهش ارزش پول ملی، کسری بودجه و کاهش درآمدهای ارزی دولت، موجب شده تا بحث اقتصاد و مشکلات و نابسامانی های آن به مهمترين مشكل و دغدغه مردم تبديل شود، زیرا مردم همچنان اميدوار و منتظر فعاليتهاي دولت براي بهتر شدن شرايط اقتصادي‌ و ارتقاء سطح زندگیشان هستند. همچنین پايبند بودن دولت به وعده ها و تعهداتش، مسئله مهم ديگري است كه مردم روي آن تأكيد بسیار دارند و از رئيس‌جمهور منتخب خود ميخواهند كه اگر قولي به مردم داده، حتماً آن را انجام دهد و به تمام وعده ‌هايش وفادار باشد تا مردم فرق این دولت با دولت پیشین را، قلباً احساس کنند.

اینجانب تمایل ندارم تا با صراحت لحجه و رک گویی ام، جناب آقای روحانی و سایر دوستان قدیمی خودم در دولت را برنجانم اما برای نتیجه گیری و جمع بندی موضوع مجبورم تا به مابقی سخنان پنجشنبه شب گذشته جنابعالی اشاره نمایم.

حضرتعالی فرمودید که ماه رمضان ماه تمرین است، تمرین صبر، تحمل و ایستادگی!!

فرمودید که آدم باید صبور باشد و در برابر مشکلات مقاوم باشد و قهر نکند.

اینکه در جامعه بین ما شکاف ایجاد میشود بخاطر کم تحملی است!! صبر در برابر اندیشه مخالف، ما دلمان میخواهد همانطور که خودمان میخواهیم همانطور که خودمان فکر میکنیم، تمام بشر هم طوری فکر کنند که ما …..

در ادامه فرمودید که: میدان باید میدان تحمل باشد!! همدیگر را باید تحمل کنیم، همدیگر را بپذیریم و به رسمیت بشناسیم.

افکار مختلف، ایده های مختلف، سلیقه های مختلف وجود دارد // با هم مشارکت کنیم همدیگر را یاری کنیم و همدیگر را کمک کنیم. همه آمده ایم برای خدمت مردم.

جناب آقای روحانی، شما حرفهای خوب و قشنگی بر زبان جاری میکنید اما جسارت بنده را به بزرگواری خودتان ببخشید ولیکن باید عرض کنم که تصور حقیر بر این است که خودتان هم به حرفهایی که میزنید اعتقاد ندارید!! زیرا اگر صبر و تحمل داشتید و به اندیشه مخالف احترام میکذاشتید درها را به روی منتقدین اقتصادی دولت نمی بستید و ضیافت افطاری خودتان را فقط با دوستان دولتی و تعدادی میهمان منتخب صرف نمیکردید!! شما با همین رفتارتان، شکاف عمیقی بین دوستان خویش بوجود آورده اید. ما که دشمن شما نبودیم بلکه برای پیروزی جنابعالی کلی هم زحمت کشیدیم. تازه ما منتقد سیاست های غلط اقتصادی دولت هستیم نه دشمن شخص شما.!!  

محض اطلاع جنابعالی، در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، یکی از مقامات ارشد دولت و از مسئولین رده اول ستاد انتخاباتی حضرتعالی به اینجانب پیامکی بدین مضمون زد که (چون شما منتقد دولت هستید و با این دولت میانه ای ندارید

پس حرفی بین ما باقی نمی ماند و به کمک شما هم نیاز نداریم)!! شما را بخدا قسم، آیا این است معنی صبر و تحمل در برابر اندیشه مخالف“؟؟ آیا همدیگر را تحمل کردیم، همدیگر را پذیرفتیم و به رسمیت شناختیم.؟؟   

ما آمدیم تا با شما و دوستانمان در دولت مشارکت کنیم و همدیگر را یاری و کمک نمائیم آمدیم برای آشتی با دولت و خدمت به مردم. اما ما را تحمل نکردید که هیچ، بلکه برعکس سخنان قشنگ تان، دست رد هم به سینۀ ما زدید!!! سپاسگزاریم.

سخنان دیگری نیز بر زبان جاری ساختید از جمله: ما باید اقتصاد را به جز موارد ضروری، آنجایی که ضرورتی دارد باید واگذار کنیم. اقتصاد جزء تصدی گری دولت نیست که دولت آن را برعهده بگیرد.

ما باید در زمینه بخش خصوصی، بخش خصوصی را تقویت کنیم.

شما فرمودید که: من همیشه در ذهنم بود که بخش خصوصی ما ضعیف است اما در این دو ۲ سال اخیر برایم کاملاً آشکار شد زیرا ما فضا را باز کردیم برای صادرات. فضای بسیار خوبی در روسیه و برخی از کشورها ایجاد کردیم اما دیدیم که نمیتوانیم صادر کنیم.!! نداریم که صادر کنیم!! اصلاً تاجر قوی نداریم!! حالا چکار کرده ایم در این سالها، چه بلایی سر این تجار آورده ایم که نیستند و یا جرأت نمی کنند!! ما تاجری که بتواند محصولات مثلاً زراعی موجود ما را درست بسته بندی کند و بموقع بتواند بدست مشتری برساند نداریم.!!

یکماه میرساند ماه دیگر مشکل پیش میاد، ماه بعد یک مشکل دیگر پیش میاد. اینطوری که نمیشود ما تجارت ساعتی و لحظه ای و ادواری که نداریم. صادرات باید استمرار داشته باشد ثبات داشته باشد. آن کشور باید بداند اصلاً مردم باید بدانند که هر وقت رفتند مغازه فلان جنس با فلان برند یا آرام موجود باشد والا اگر دوبار رفت و آن جنس نبود میرود برند دیگری را انتخاب میکند و این مشتری از دست میرود.!!

جناب آقای رئیس جمهور: فرمایشات تان بجا و متین، اینها را ما هم میدانیم پس بهتر بود که حضرتعالی میفرمودید دولت شما طی چهار سال کذشته در زمینه واگذاریها و کمک به صادرات چه قدمهایی برداشته است؟

ما تجار بزرگی داریم اما آنقدر در حق آنها بی مهری کرده ایم که خیلی از آنها در بازارهای خارج از ایران کار میکنند و درآمدهای ارزی خود را نیز به ایران نمی آورند!! زیرا سری که درد نمی کند چرا به آن دستمال ببندند؟ وقتیکه خیلی راحت و با احترام در کشورهای دیگر کار میکنند مگر مریض هستند که بیایند ایران و توی مشکلات ریز و درشت دست و پا بزنند و حتی برای دیدن روی یک مقام دولتی ماهها در نوبت باشند!!

شما که خود در سخنانتان دغدغه تجارت و تجار بزرگ را دارید، خدا وکیلی چند نفر از همین تجار بزرگ را که گردش مالی آنان دهها و صدها میلیون دلار میباشد را برای صرف یک افطاری و دیدن روی رئیس جمهورشان دعوت کرده بودید؟ که آنوقت تقصیر را به گردن تفنگ بدستان می اندازید!! دولت و تیم اقتصادی شما فی الواقع برای تقویت بخش خصوصی چه قدمهایی برداشته است؟ البته رفیق بازی و باند بازی ها را از این امر مستثنی کنیم. اینکه یک مقام ارشد دولتی با یک فعال اقتصادی بخش خصوصی رفیق باشد و شخصاً زمینه را برای فعالیت او بیش از پیش مهیا کند اسمش حمایت از بخش خصوصی نیست بلکه رانت خواری است.

آیا تفنگ بدستان و یا همان نیروهای نظامی و یا خیلی شفاف تر بگوئیم (سپاه پاسداران) مگر تجارت میکنند که رقیب تجار بزرگ ما باشند؟ آنان و یا در رأس شان (قرارگاه خاتم الانبیاء) اگر هم فعالیت اقتصادی میکنند کارهای عمرانی کلان انجام میدهند و نه خرید و فروش!! که بقول جناب آقای جهانگیری معاون اول جنابعالی، تا زمانیکه دولت از سپاه کاری را درخواست نکند آنان پروژه ای را رأساً انجام نمیدهند و غالباً پروژه های کلانی را هم انجام میدهند که هر کسی حاضر به اجرای آنان نیست.

پس اول باید از دولت سوال کنیم که برای تجار، تجارت، تولید، صادرات و پیمانکاران چه کرده است؟ اگر فی الواقع بدنبال رشد و توسعه صادرات کشور هستید لطفاً به پیشنهادات سازنده ارزش قائل شوید. بطور مثال: سالهاست که مقدمات راه اندازی مراکز جامع صادراتی ایران در ۴۴ کشور و بازار هدف ایران که برای رشد صادرات ایران نیز مفید میباشند آماده شده اما متأسفانه نه دولتهای نهم و دهم و نه دولت یازدهم، هیچکدام این پروژه عظیم را حمایت نکرده اند و هنوز در قدم اول باقی مانده است!!!

 جناب آقای روحانی عزیز، اگر کلاه خود را قاضی کنیم و واقع بینانه و بدور از گرایشات حزبی و وابستگی های شخصی به موضوع بنگریم بدون شک تأیید مینمائیم که دولت یازدهم طی چهار سال فعالیت خود نمره بالائی از مردم، فعالان اقتصادی و صاحب نظران برجسته سیاسی و اقتصادیکشور دریافت نکرد و اگر راه را بر همین منوال ادامه دهد مطمئناً در پایان چهار ساله دوم هم کارنامه قابل دفاعی دریافت نخواهد کرد و این کارنامه اصلاً پاسخ مناسبی به اعتماد مردم و رأی های آنان نیست.

در خاتمه میخواهم به موضوع توهین و شعار دادن جمعی برعلیه رئیس جمهور در راهپیمایی روز قدس اشاره کرده و خدمتتان عرض کنم که توهین به هیچکس علی الخصوص به مسئولین نظام و رئیس جمهور محترم اصلاً پسندیده و قابل دفاع نیست اما بحث اصلی اینجاست که برای حل و فصل مشکلات و پیشرفت کشور و سربلندی ایران و ایرانی باید دست به دست هم دهیم به مهر و میهن خویش را کنیم آباد، نه اینکه به هم بی احترامی کنیم و بطور مستقیم و یا در لفافه همدیگر را مورد حمله قرار دهیم که اگر این مسئله باب شود دیگر سنگ روی سنگ بند نمیشود و تمام رشته ها پنبه میگردد. فلذا مسئولین نظام الگوی مردم هستند پس اعمال و رفتار و سخنان مسئولین خود را بخوبی اسکن میکنند و نسبت به آن واکنش مثبت و منفی نشان میدهند. پس هرکس در هر سطح و مقامی باد بکارد خیلی زود طوفان درو میکند.!!

مع الوصف باتوجه به رکود و مشکلات اقتصادی حاکم بر ایران، متأسفانه چنین به نظر میرسد که سال سختی را هم پیش رو داریم. فلذا در این ایام، بیش از هر چیز به اتحاد، آرامش و امنیت نیاز داریم. پس ایران را پر تنش و متشنج نکنیم./پایان پیام   

 ایام به کام

محمدرضا سبزعلیپور

 

 

Leave a Comment