با روند نادرست و عملکرد غلط چهار سالی که گذشت، آقای روحانی غالب یاران، دوستان و طرفداران خود را از دست داده و خود را نیز تنها حس میکند و در همین راستا غالب فعالان اقتصادی نیز روحانی را رها کرده و هرگز در انتخابات ۲۹ اردیبهشت ماه وی را همراهی نخواهند کرد زیرا دیگر هیچ تعهد، بدهی و دینی به شخص ایشان و مدیر نماهای مغرور و نجومی دولت تدبیر و امید ندارند.!!
اینجانب برای چندمین بار عرض میکنم که مردم عزیزمان بنابه دلایل خاصی به آقای روحانی رأی دادند. شاید هیچ کلمه ای به اندازه کلمه اعتدال و میانه روی در ادبیات انتخابات ۹۲ تکرار نشد و با توجه باینکه مردم از گروکشی های سیاسی و جناحی خسته شده بودند در نتیجه فقط بدنبال کسی بودند تا با انتخابش، بتوانند فارغ از گرایشات دوستی و جناحی بر مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بین المللی فائق آمده و اقتصاد ایران را از بن بست چند سال گذشته خارج کنند. همین دلایل منجربه ظهور کسی شد که طبق اذعان خویش، نه تنها وابسته و بدهکار هیچ جریان نبود بلکه شخصی باتجربه، دلسوز، آگاه به امور داخلی و بین المللی، مدیر و مدبر، میانه رو و اعتدال گرا و از همه مهمتر یک حقوقدان نه یک سرهنگ بود که قطعاً با همین اوصاف میتوانست مردم، رهبری و همۀ جناحهای سیاسی کشور را راضی و حمایت همه جانبه آنان را پشت سر خود داشته باشد.
اما متأسفانه طی چهار سالی که از عمر دولت مان سپری شده همیشه شاهد این داستان تلخ بوده ایم که همه دولتمردان از جمله شخص آقای روحانی از ده کلمه حرفی که زده اند حداقل نیمی از آن کلمات مربوط به خرابکاریهای دولت احمدی نژاد بوده و آن اینکه مملکت را آنان خراب کردند، دزدیدند، بردند و خوردند، خزانه را هم خالی تحویل ما دادند، همه ارزها را خرج کردند، سالها طول میکشد تا آوارهای دولت احمدی نژاد را برداریم و… دهها مورد دیگر و نیم دیگر سخنان شان فقط و فقط تعریف از خود و به شکی خودستایی بوده است.!! اما بحث اصلی این است که مگر همۀ ما از مشکلات و نابسامانی های آن هشت سال خبر نداشته و نداریم که طی چهار سال گذشته دائماً آنها را برایمان یادآوری کرده و هنوز هم یادآوری میکنند؟
نکته ظریف و مهم این است که آقای روحانی در زمان احمدی نژاد، خودشان پستهای حساسی داشته و بر مناصب مهمی از جمله (رئیس مرکز استراتژیک، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو مجلس خبرگان رهبری، نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی و…) تکیه زده بودند، پس قطعاً از محرمانه ترین گزارشها در ارتباط با عملکرد و بعضاً خرابکاریهای دولت قبل مطلع بوده و با علم به همین موضوع و خرابکاریهای صورت گرفته وارد عرصه انتخابات شدند و در برابر مردم ایران قول دادند تا همه چیز را سر و سامان دهند!!
لکن بارها گفته ام که اگر شخصی را از کره مریخ آورده و رئیس جمهور ایران میکردند چنانچه هر حرفی راجع به خرابکاریهای دولت احمدی نژاد میزد حق با او بود، زیرا هیچ اطلاعی از کارها و عملکرد آن دولت نداشته و در مریخ زندگی میکرده اما نه آقای روحانی که در ایران بوده و جزء مقامات ارشد نظام. پس پیش کشیدن احمدی نژاد و یادآوری کارها و عملکرد غلط آن دولت هیچ توجیهی ندارد مگر اینکه ما بخواهیم تمام ضعفها، کم کاریها و خلف وعده ها و سوء مدیریت هایمان را از این طریق توجیه کنیم. که اصلاً این کار برازنده آقای روحانی نبود.
به نظر نگارنده، چون مشکلات اقتصادی کشور مرتفع نشده و برعکس اقتصاد ایران را بی رمق و زمین گیر نیز کرده اند و در ضمن بحث برجام نیز بین زمین و هوا مانده و موانع زیادی هم بر سر راه تحقق آن بوجود آمده، در نتیجه طی چهار سال گذشته حرف و حدیث ها و داستانهای زیادی را در گوش مان موعظه کردند از جمله اینکه روزی بحث تخریب و عبور از روحانی را مطرح نموده مبنی بر این که عده ای و یا برخی از آقایان و رسانه ها قصد تخریب روحانی را دارند که در پاسخ به این بحث ها با صراحت و قاطعیت عرض کردم که هیچکس و هیچ چیز نمیتواند روحانی را تخریب کند بجز یاران دروغین و متظاهر، دولتمردان ضعیف و عملکرد نادرست آنها و نهایتاً سیاستهای غلط دولت!! بله، عرض مان کاملاً درست بود زیرا فقط و فقط خود روحانی و یاران دروغین و متظاهر ایشان و عملکردهای نادرست دولتش میتوانست روحانی را در زمان کوتاهی تخریب و حتی از دور خارج کند که کرد نه اشخاص و یا رسانۀ داخلی و خارجی.
آقای روحانی ناطق خوبی هستند و با فن بیان قوی که دارند هر از چندگاهی آنچنان حق به جانب به مواردی اشاره کرده و میکنند که آدم بر سر دو راهی میماند و به دانسته های خود نیز شک میکند!! ایشان چندی قبل اظهار داشتند که اخلاق و رفتار اسلامی لازمه انقلابی بودن است!!
بله، این فرمایش ایشان کاملاً درست است و بنده هم آن را قلباً قبول دارم اما بشرطی که همه حتی ناطق، به آن متعهد و آن را در روند کار به مرحله اجرا دربیاورد، حال سوال من از آقای روحانی این است از زمانیکه ما در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ پیروز شدیم تا به امروز که دوران دولت یازدهم به سر آمده، آیا خودمان اخلاق و رفتار اسلامی را به واقع رعایت کرده و در کارها و برخوردها و مراودات روزمرۀ خویش به کار بستیم؟ آیا واقعاً انقلابی رفتار کردیم و یا این نسخه ها را برای دیگران می پیچیدیم و خودمان برای رسیدن به هدف و حذف رقبا و منتقدین به هر وسیله ای ولو رفتار غیراخلاقی متوسل میشدیم و از تخریب کسی که بگوید بالای چشم ما ابرو است ابایی نداشتیم؟
آقای روحانی، اگر کلاه خودمان را قاضی کنیم و واقع بینانه و بدور از گرایشات حزبی و وابستگی های شخصی به موضوع بنگریم بدون شک تأیید مینمائیم که دولت یازدهم طی چهار سالی که از عمرش گذشته هرگز نمره بالائی از مردم، فعالان اقتصادی و صاحب نظران برجسته سیاسی و اقتصادی دریافت نکرده و نخواهد کرد و مطمئناً در پایان سال چهارم که چند روز بیشتر باقی نمانده کارنامه قابل دفاعی دریافت نخواهیم کرد و این کارنامه اصلاً پاسخ مناسبی به اعتماد مردم و رأی های آنها نیست. تمایل ندارم با صراحت لحجه و رک گویی ام، جناب آقای روحانی و سایر دوستان قدیمی خودم در دولت را برنجانم اما برای نتیجه گیری و جمع بندی موضوع مجبورم به عملکردهای چهار سال گذشته دولت و نقاط منفی آن تا حدودی اشاره کنم. اگر میگویم نمره خوبی دریافت نکرده ایم دلایل محکمی دارم که طی چهار سال گذشته بر عام و خاص عیان بوده است. آقای روحانی برای بهبود نسبی اوضاع اقتصادی کشور و سفره مردم قول یکماهه و دو ماهه و صد روزه دادند اما امروز پس از گذشت حدود چهل و شش ماه هنوز نقطه سرخط هستیم و تازه تازه، سخنان و گفته های روشن و واضح آنروزمان را تکذیب میکنیم!!!
شایان ذکر است که دولت طی یکی دو ماه آینده فقط یک راه بیشتر ندارد و آن هم حرکت در یک جادۀ یکطرفه که تنها رو به جلو میباشد و دیگر هیچ راهی به عقب، یا چپ و راست در برابر خود ندارد و آنهم این است که از این تنها جادۀ رو به جلو فقط و فقط هرچه سریعتر گذر کرده و دولت را به منتخب بعدی مردم تحویل دهد و بس.!! زیرا دیگر فرصتی برای جبران اشتباهات، رفع مشکلات و قوی کرده اقتصاد ایران و همچنین اجرای اقتصاد مقاومتی برایش باقی نمانده است و فلذا طبق شواهد موجود شکست دولت تدبیر و امید در انتخابات آینده محتمل خواهد بود که امیدوارم شاهد چنین روزی نباشم و دولتی را که با قدرت تمام و عشق بوجود آوردیم بر سر مزارش گریه کنیم.
در حال حاضر بنده بعنوان یکی از دوستان آقای روحانی و دولت یازدهم، اصلی و ابدا نمیتوانم دفاع قابل قبولی از عملکرد چهار ساله دولت ایشان حداقل در زمینۀ اقتصادی داشته باشم و متأسفم که در ارتباط با دولت یازدهم باید چنین موضوعی را مطرح کنم که از دولت تدبیر و امید فقط امیدی از آن باقی مانده و تاکنون تدبیر موجهی مشاهده نشده است؛ البته امید مردم به دولت یازدهم هم با این روند و در این واپسین روزها به یأس و ناامیدی مبدل شده است و بر همین اساس رأی آوردن این دولت در انتخابات آینده ریاست جمهوری نیز در هاله ای از ابهام و در اما اگر فرو رفته است.!!!
در خاتمه تأکید میکنم که بخدا قسم طی چهار سال گذشته با حمایت عظیم مردمی که داشتیم به راحتی میتوانستیم بخش قابل قبولی از مشکلات ایران اسلامی را با برنامه‌ریزی صحیح و حضور افراد دلسوز و قدرتمند حل و فصل کرده و اقداماتی را انجام دهیم که حداقل نسیم آن در کوتاه مدت به صورت همۀ هموطنان عزیزمان وزیده و سفره های مردم نیز تا حدودی ثمرۀ این اقدامات مثبت را دیده و حس میکردند، به خداوندی خدا قسم زندگی و معیشت غالب مردم در شرایط بسیار سختی است که امیدوار بودم جناب آقای روحانی و دولت متبوعش با تدبیری ضربتی و اعمال سیاستهای دقیق و انقلابی، زندگی را به کام مردم شیرین و ایران را سربلند و پیروزی خویش را نیز در دور بعد تضمین کنند اما زهی خیال باطل.!!
اما در حال حاضر و با روند نادرست و عملکرد غلط چهار سالی که گذشت، آقای روحانی غالب یاران، دوستان و طرفداران خود را از دست داده و خود را نیز تنها حس میکند و در همین راستا غالب فعالان اقتصادی نیز روحانی را رها کرده و هرگز در انتخابات ۲۹ اردیبهشت ماه وی را همراهی نخواهند کرد زیرا دیگر هیچ تعهد، بدهی و دینی به شخص ایشان و مدیر نماهای مغرور و نجومی دولت تدبیر و امید ندارند.//انتهای پیام
Leave a Comment